معنی بندرى در غرب مراکش

حل جدول

بندرى در غرب مراکش

کازابلانکا

شهرى بندرى در مراکش

کازابلانکا

فارسی به عربی

مراکش

مغرب

غرب

فارسی به ایتالیایی

مراکش

Marocco

عربی به فارسی

غرب

باختر , غرب , مغرب , مغرب زمین , اروپا , باختری

لغت نامه دهخدا

غرب

غرب. [غ ُ] (ع اِ) ج ِ غُراب. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

غرب. [غ ُ رُ] (ع ص، اِ) مسافر. (منتهی الارب) (آنندراج). || غریب. (غیاث اللغات) (اقرب الموارد). || نادر. (منتهی الارب) (آنندراج) (غیاث اللغات). || نهی غرب، جائی است. (منتهی الارب).

غرب. [غ ُرْ رَ] (اِخ) نام کوهی به شام. (منتهی الارب). کوهی است در شام در دیار کلب، و در نزد آن چشمه ٔ آبی است موسوم به غربه. متنبی گوید:
عشیه شرقی الحدالی و غرب.
(از معجم البلدان).
|| ابوزید گوید غرب آبی است در نجد سپس در شریف از آبهای بنی نمیر. جران العود نمیری راست:
ایا کبداً کادت عشیه غرب
من الشوق اثر الظاعنین تصدع
عشیه ما فی امام بغرب
مقام، و لا فی من مضی متسرع.
لبید گوید:
فأی اوان ما تجئنی منیَّتی
بقصد من المعروف لااتعجب
فلست برکن من ابان وصاحه
ولا الخالدات من سواج و غرب
قضیت لبانات و سلیت حاجهً
و نفس الفتی رهن بغمزه مؤرب.
(از معجم البلدان).

غرب. [غ ُ] (ع اِمص) دوری از جای و دیار خود. (منتهی الارب) (آنندراج). دوری از وطن. (المنجد). غربت.

غرب. [غ َ] (اِخ) نامی است که آن را به مغرب اقصی اطلاق کنند. (اعلام المنجد).

شرفای مراکش

شرفای مراکش. [ش ُ رَ ی ِ م َ ک ِ] (اِخ) خاندانی که از 951 هَ. ق. = 1544م. تا 1311هَ. ق. = 1893م. در مراکش حکومت کردند. این امرا چون خود را از فرزندان حسن بن علی بن ابیطالب علیهم السلام و اولاد فاطمه علیها السلام می دانستند، خود را شریف (ج، شرفاء) می نامیدند. این سلسله شهر تاروت را در سال 921 هَ. ق. و بلاد مراکش و فاس را اندکی بعد تصرف کردند ولی استقلال ایشان از سال 951 هَ. ق. = 1544م. آغاز می گردد. شرفای مراکش دو طبقه اند: حسنی، فلالی.در مدت 6 سال که سلسله ٔ دوم جای سلسله ٔ اول را گرفت مراکش قرین هرج و مرج بود. حدود مراکش همیشه به حال کنونی بوده ولی همه وقت دو شریف - که رقیب یکدیگر محسوب می شده اند - یکی در فاس و دیگری در مراکش مقام داشته اند. شرفا به خود عنوان خلیفه و امیرالمؤمنین می دادند. (از فرهنگ فارسی معین). رجوع به «شرفای حسینی » و «شرفای فلالی » و طبقات سلاطین اسلام صص 51-55 شود.

حسنیان مراکش

حسنیان مراکش. [ح َ س َ ن ِ م َ ک ِ] (اِخ) امرای حسنی مراکش، که از 951- 1311 هَ. ق. / 1544-1893م. حکومت کردند. این امرا چون خود را از فرزندان حسن بن علی بن ابیطالب و اولاد فاطمه دختر پیغمبر اسلام میدانستند خویشتن را شَریف که جمع آن شُرفا است مینامیدند. و این سلسله شهر تارودت را در سال 921 هَ. ق. / 1515م. و بلاد مراکش و فاس را کمی بعد تصرف کردند، ولی استقلال ایشان از تاریخ 951 هَ. ق. / 1544م. شروع میشود. شرفای مراکش دو دسته بوده اند: طبقه حَسنی و فلالی و در مدت شش سال که سلسله ٔ دوم جای سلسله ٔ اول را گرفتند مراکش در هرج و مرج بوده است. مرزهای مراکش همیشه بصورت کنونی بوده، ولی همه وقت دو شریف که رقیب یکدیگر بودند داشته، یکی در فاس مقام داشته و یکی در مراکش. این شرفا بخود عنوان خلیفه و امیرالمؤمنین میدادند. نامهای شرفای حَسنی که از 951- 1069 هَ. ق. / 1544- 1658 م. فرمانروایی کردند بدین قرار است:
سال قمری نام
سال میلادی
951 محمدالاول 1544
965 عبداﷲ 1557
981 محمد دوم 1573
983 ابومروان عبدالملک اول 1575
986 ابوالعباس احمد اول منصور 1578
1012 ابوفارس وزیدان (رقبای یکدیگر) 1603
1016 زیدان (بتنهایی) 1608
1038 ابومروان عبدالملک دوم 1628
1040 ولید 1630
1045 محمد سوم 1635
1066-1069 احمددوم 1654-1658